حاجی این پسره خیلی شیطونه ها...
می ترسم با شیطنت هاش شب عملیات کار دستمون بده!!!
نترس سید...
شب عملیات بود.
سید احساس کرد، پاش به سیم تله مین برخورد کرده،
ولی چون دید خبری نشد سینه خیز به راهش ادامه داد.
صبح عملیات سید دید خبری از اون بچه نیست!!!!
برگشت تا ببینه دوباره پسرک کجا جا مونده.
پیکر مطهر پسرک را سوخته وسط میدان مین دید
تازه یادش آمد، دیشب پاهاش به سیم تله مین منور گیرکرده بود
و این پسرک بود که بخاطر لو نرفتن عملیات روی مین خوابید.
بعضی از عملیات ها برای رسیدن به هدف نهایی چند
مرحله رو طی میکنن ؛ بچه های تدارکات هم بین
هر مرحله حسابی به نیرو ها میرسن تا خستگی بچه ها
از تنشون دربیاد ؛ خودتون تصور کنین بعد از اتمام اولین
مرحله عملیات که آزاد باش مى دن و یک جعبه کمپوت گیلاس;
خنک، عینهو یک تکه یخ. انگار گنج پیدا کرده باشیم
توى این گرما چه صفایی داره.تو سنگر نشسته
بودیم
که یه بسیجی امد تو و از راه نرسیده گفت:«نمى خواین از
مهمونتون پذیرایى کنین؟»ما هم گفتیم: «چشمت به
این کمپوتا افتاده؟ اینا صاحب دارن. نداشته باشن هم
خودمون بلدیم چى کارشون کنیم.»چند دقیقه نشست و
وقتی دید تحویلش نمى گیریم پاشد رفت. بعد از
رفتنش على امد تو، عرق از سر و رویش مى بارید.
یک کمپوت دادم دستش وگفتم: «یه نفر اومده بود اینجا،
لاغر مردنى، کمپوت مى خواست بهش ندادیم ، خیلى پررو بود.»
علی انگار که برقش بگیره گفت:
«همین که الآن از آنجا رفت بیرون؟ یه دست هم نداشت؟»
گفتم «آره. همین.» گفت: «ای خاک...!حاج حسین بود که».
منظور سردار شهید حاج حسین خرازی میباشد.
