کربلای4

حاج آقا اوصانلو قبل از عملیات کربلای 4 به بچه‌ها گفت:

«اگر کسی از برادران در بین راه زخمی شد، در صورت امکان، خودش برگردد.

دیگران نباید معطل او بشوند. اگر نتوانست برگردد یا پا به پای دیگران جلو برود،

یا بدون کوچک‌ترین صدایی، طناب را رها کرده و شهادتین بگوید و زیر آب برود.

چون اگر داد و بیداد کند، عملیات لو رفته، همه قتل عام می‌شوند.‌» نزدیک ساعت 9،

دستور حرکت صادر شد. بچه‌ها یکی‌یکی وارد آب شدند؛ ولی هنوز چیزی از ساحل دور

نشده بودند که دشمن، ما را زیر آتش گرفت. عملیات لو رفته بود و عراق به شدت

مواضع ما را می‌کوبید. تعدادی در جا شهید شدند و تعدادی مثل حسن حبیبی،

رضا بیگدلی که در ابتدا زخمی شده بودند، طناب را رها کرده، زیر آب رفتند.

آنها واقعاً مظلومانه شهید شدند.   شهدای مظلوم کربلای 4

منبع : قطعه‌ای از بهشت، ص7.

ملک الموت-شیطان

"امـــامـ صــــادق"(علیه السلام) :
هــــمانـــا "مَــــلَکُ الـــــموت" شیـــــطان را در دَمـ "مــــرگ"
از کســــی کـــه "حــــافــــظ نمــــاز" اســــت ، "دور" مـــی کـــند
و "شــــهادت" بــــر "وحــــدانیــــت خـــداورســـالــت رســـولِ خــــدا"
را در هنـــگامــ هـــولــــناک "مـــرگ" بـه او "تلقـــین" مـــی کـــند
(تـــوفیــــق شـــهادتیـــن پـــیدا مــی کنـــد)
"اِنَ مَــــلِکُ الـــمَوت یـــَدفَـــعُ الشَـــیطان"

"عَــــنِ المُــــحافـِــظِ عَلـــیَ الصَّــــلاةَ وَ یَـلقَـــنه شَــــهادَةَ"
"اَن لا اآلــــهَ اللهُ وَ اَنَ مُحَــــمَّداً رَســـولَ اللهِ فــــی
تِـــلکَ الــــحالَــــة العظمـــیة"

{وسائل الشیعه ، ج 3، ص 19}