یاری

امام علی‏ علیه السلام :
آن گونه که یاری می‏کنی ، یاری می‏شوی
.
غررالحکم و دررالکلم ، ح ۷۲۰۹ .

عشق

شوق انتظار

هــــر شــب ز شــوق روی او،
مدهـوش رنگ و بـوی او، مست کف مینوی او
افـتــاده‏ام در کـوی او،
 ســر می‏ نـهــم بـر جــوی او ،
تــا یــار مــن آیـــد بـه در
ای یار غائب از نظر!

منتظرظهور

صبح هم منتظر صبح ظهور تو بوَد
روز ما و شب ما منتظر توست بیا
بر سر گنبد زرّین حسین بن علی
پرچم کرب و بلا منتظر توست بیا

ادینه

باز هم آدینه ای آمد ولی مهدی کجاست؟
یک نفر می گفت مهدی جمعه ها در کربلاست
رو به سوی کربلا کردم که فریادش زنم
باز هم با ندبه ای از هجر مولا دم زنم
آمد از سویی ندایی: ای اهل انتظار!اندکی دیگر صبوری، می رسد دیدار یار

یارومددکارما

دوش مرا حال خوشی دست داد سینه ما را عطشی دست داد
نام تو بردم لبم آتش گرفت شعله به دامان سیاوش گرفت

نام تو آرامه جان منست نامه تو خط امان منست
ای نگهت خواستگه آفتاب بر من ظلمت زده یک شب بتاب

پرده برانداز زچشم ترم تا بتوانم به رخت بنگرم
ای نفست یار و مددکار ما کی و کجا وعده دیدار ما

مرحوم آغاسی

منتظریار

هر سحر منتظر یار نباشم چه کنم؟
من اگر این همه بیدار نباشم چه کنم؟
گریه بر درد فراق تو نکردن سخت است
خونجگر از غمت ای یار نباشم چه کنم؟

خسته ام

خسته ام.....
از اینکه عمری خار بودم.....
نه؛یار......

خسته ام از خودم

از خودی که همه اش گناه است

خسته ام از خودم

خسته ام از تمام بدیهایم

خسته ام از عشق های دنیایی

خسته ام که عشق رااشتباه گرفتم

یار

الهی