عصر عاشورا

ذوالجناحا! عصر ما چون عصر عاشورا مباد

دشت را گشتی بزن، بنگر سوار ما چه شد؟

باز ای موعود! بی تو جمعه ای دیگر گذشت

بی قراری کشت ما را، پس قرار ما چه شد؟

موعود

فرسوده دلم زغصه فرسودره دور شد از بهار موعود

یار غم و شادی دلم رفتدر شهر پر از فسانه و دود

هرگز نرود ز خاطر دلاز روز ازل کلامم این بود

من کو تو کجا چقدر دوریمیعنی تو چو در یایی و من رود

نام تو به یک غزل نگنجدیاد آمد نام تو نه این  بود  

          فریاد که دل زغصه فرسود