دل میهمان

در دنیا اگر خودت را مهمان حساب کنی و حق تعالی را میزبان ،
همه غصه ها می رود
چون هزار غصه به دل میزبان است که دل میهمان
از یکی از آنها خبر ندارد
هزار غم به دل صاحبخانه است که یکی به دل مهمان راه ندارد
در زندگی خودت را میهمان خدا بدان تا راحت شوی
اگر در میهمانی یک شب بلایی به تو رسید
شلوغ نکن
و آبروی صاحبخانه را حفظ کن

"مرحوم دولابی"

حسرت

کی بهارت می وزد بر گیسوان حسرتم

کی نگاهت می شود ای خوب مهمان دلم ؟
تا بگویی با من از عریانی اندوه خویش
تا بگویم با تو از اسرار پنهان دلم

جان

یکی از جمعه ها جان خواهدآمد
به درد عشق درمان خواهد آمد
غبار از خانه های دل بگیرید
که بر این خانه مهمان خواهد آمد