تسبیح

ای کاش که یک دانه تسبیح تو بودم
تا دست کشی بر سر سودا زده من

قصه همت

قصه‌ی همت،‌ بعضی صفحاتش،‌ مثل قصه‌ی خیلی‌های دیگر است و بعضی‌هاش
 فقط مال خود او است. او هم قصه‌ی به دنیا آمدنش هرچه بود،‌ مثل همه‌ی ما‌ وقتی
 آمد گریست. بچگی کرد. تا بزرگ شود، تسبیح تربت‌ها خورد. مدرسه رفت. حتی
 گاهی از معلمش کتک خورد و گاهی به دوستانش پس‌گردنی زد. بعضی تابستان‌ها
 کار کرد. دوست داشت داروسازی بخواند،‌ ولی در کنکور قبول نشد. بعد دانش‌سرا رفت و
 معلمی کرد. او هم قهر و عشق،‌ هر دو،‌ را داشت. خندید و خنداند. زندگی کرد. هم‌راه شد.
 رفت و گریاند. تنها چیزی که او را در این دو‎ْر ماندنی کرد،‌ راهی بود که به دل‌ها باز کرد
و عشقی که آفرید. قصه‌اش،‌ قصه‌ی دوستی است که هم‌راه شد،‌ همسری است که
عشق ورزید، پدری است که دل کَند. قصه‌ی زندگی او گاه صفحه‌هایی دارد که به
 افسانه می‌ماند، اگر به آسمان راهی نداشته باشی.   شهید ابراهیم همت
منبع : برگرفته از مجموعه کتب یادگاران | انتشارات روایت فتح | مریم برادران

تسبیح

•● ✿٠•● ✿•● ✿٠•● ✿•● ✿٠•● ✿

دلـخـوش نبـاش

بـ ه تـَسبیـح و
چـَنـد هـِ زار ذکـر .
  مـَعنـای ِ حقـیقـی " ذکــر " ،
چیـزی نیـسـتـــ جـز :
┘◄ وقـتــ ِ گـنـاه ،
یـاد ِ خـُدا ،
تـرکـــ گـنـاه .
هَـمیـن . . .

•● ✿٠•● ✿•● ✿٠•● ✿•● ✿٠•● ✿

حسین جان

تسبیح از مرقد امام حسین(ع)

امام کاظم(ع)مى فرماید:
پیروان ما از چهار چیز بى نیاز نیستند!
*سجاده اى که بر روى آن نماز بخوانند
** انگشترى که در انگشت داشته باشند
*** مسواکى که با آن دندان ها را مسواک کنند
**** تسبیحى از خاک مرقد امام حسین(ع)

شهید علی چیت سازیان

رفتیم توی کمپ اسرای عراقی. توی آن همه،

یک اسیر ناراحت و درهم،کز کرده بود یه گوشه.

علی آقا رفت سروقت او.دستی روی سر او کشید.

عراقی سفره دلش رو باز کرد که:

«یه انگشتری یادگاری از خانواده ام داشتم،

یه رزمنده ایرانی به زور اون رو از دستم در آورد!»

علی آقا،این رو که شنید انگشتر خودش رو درآورد

و کرد توی انگشت اسیر عراقی. یه تسبیح

هم بهش هدیه کرد و یه کمپوت گیلاس براش باز کرد.

اسیر عراقی زیر و رو شده بود.

شهید علی چیت سازیان

منبع : کتاب دلیل

خدایا مرا ببخش

نفس-محزونیت