هر شهید کربلایی دارد که خاک آن کربلا تشنه خون اوست ، و زمان انتظار می کشد
تا پای آن شهید بدان کربلا رسد و آنگاه خون شهید جاذبه ی خاک را خواهد
شکست و ظلمت را خواهد درید و معبری از نور خواهد گشود و روحش را از آن ،
به سفری خواهد برد که برای پیمودن آن هیچ راهی جز شهادت وجود ندارد...
شهید سیدمرتضی آوینی
آن قــدر بــالا نــرفتـه ام کـه پـاهـایـــم بلــرزد ،
پسـت و مقـامــی هـــم نـدارم کــه نگـــران از دست دادنـش بـاشـم ،
از این دنیا تنهــا کمـی اکسیــژن مـی خـواهــم !
و دستمـالــی بــرای سـرفـه هـایــم !
عقــربـه هـای سـاعـت کـه بـایستـنــــــد ،
مــن هـــم مــی روم ...
جاذبه ی خاک به ماندن میخواند،و آن عهد باطنی،به رفتن
عقل به ماندن می خواند،و عشق به رفتن
و این هردو را خداوند آفریده است تا وجود انسان،
در آوارگی و حیرت میان عقل و عشق معنا شود.