شـــهـــری درآســـمـــــان
یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...
شـــهـــری درآســـمـــــان
یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...با کسی نشست و برخاست کنید که به یاد خدا بیفتید
هیچ می دانی چرا بی حاصلیم
چون که از یاد شهیدان غافلیم
ادامه...
شهید اوینی
و ما دریافته ایم که همه قدرت ها در مشتی نهفته که به راه خدا گره خورده است
اگر انسان پای در راه خدا بگذارد و بر ترس از مرگ غلبه کند
هیچ قدرتی در برابر او یارای ایستادگی ندارد. سید مرتضی آوینی
یا امام رضا علیه الاف تحیه والثنا
نشسته بود ومحو صورت زیبا و صوت دلنشین و
کلام گیرای امام بود.ناگهان گنجشک کوچکی
سرآسیمه آمد و خود را روی عبای امام انداخت.
جیغ میزد و نوکش را تند تند به هم میزد.
امام رو کردند به سلیمان و فرمودند:
مار را از لانه ی این گنجشک دور کن.
ایوان لانه ی کوچکی بود و جوجه های وحشت زده ی
گنجشک،درون لانه منتظر بودند مادرشان
برایشان کاری کند؛
عجیب نیست این که گنجشک کوچکی از ترس خطری که
در کمینش نشسته به دامان امام زمانش پناه ببرد.
باورش کجا سخت است این که حجتِ پروردگار
بر روی زمین،آوای پرنده ای را معنا کند؟
اوست وباز،بالا و پائینِ روزگار بی تابم می کند
وخیال بی پناهی به وحشتم می اندازد!
امام رضا علیه الاف تحیه والثنا
آیه الله جوادی آملی(حفظه الله):هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمیشود،مگر به وساطت مقام امام هشتم؛هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و
خوشحال نمیشود،مگر به وساطت مقام رضوان رضا(علیه السلام)؛
و هیچ نفس مطمئنه ای به مقام راضی و مَرضی بار نمی‌یابد،
مگر به وساطت مقام امام رضا!
او نه چون به مقام رضا رسیده است،به این
لقب ملقّب شده است!
بلکه چون دیگران را به این مقام می‌رساند،
ملقّب به رضا شد.اهداف جزئی هم مشمول این اصل کلّی است.
اگر کسی در کارهای جزئی موفق شد و راضی شد؛
لقب ملقّب شده است!
ملقّب به رضا شد.
چه بداند، چه نداندبه برکت امام رضا(ع) است.اگر فرزندی کوشید،رضای پدر و مادر را فراهم کرد؛چه بداند و چه نداند،
به وساطت مقام امام رضا(ع)است
یکی از خادمان حرم مطهر رضوی نقل می کنند
یکی از خادمان حرم مطهر رضوی نقل می کنند: شبی کشیک حرم داشتم، آماده شده
بودم تا به حرم بروم با همان حال و هوا در منزل رو به حرم آقا کردم و گفتم:
آقا جان اگه کاری باشه در خدمتیم.
بعد از انجام کشیک و در حال استراحت امام رضا(ع) به خوابم آمدند و فرمودند
به ترمینال برو دو جوان سرگردان آنجا هستند آنها را راهنمایی و پذیرایی کن و
در آخر یک پیامی از طرف من به آنها بگو...
خوشحال بودم چون آقا ارادت خالصانه مرا قبول کرده بودند.
به ترمینال رفتم و آن دو جوان افسرده و پریشان را پیدا کردم، آنها را به
منزل آوردم و برای آنها سنگ تمام گذاشتم. این دو جوان بعد از سه روز می
خواستند بروند که به آنها گفتم یک پیام از امام رضا براتون دارم، آقا
فرمودند بهتون بگم: امام رضا، امام بی معرفتی نیست.
این دو جوان به زمین افتادند و شروع به گریه کردند . واقعیت را از آنها
جویا شدم، گفتند آمدیم مشهد هر چه گشتیم جای مناسبی پیدا نکردیم و خسته شده
بودیم، در حال برگشت به ترمینال گفتیم امام رضای بی معرفت ما زائرت بودیم
ولی به ما جا ندادی
موشک فاتح 110
روزی بعـــد از نمـــاز صبح بــرایم
تعـــریف می کـــرد :
در روسیـــه بــــرای دریـــافت مـــوشکی
دقیـــق و انحصــــاری
بـــه ژنـــرال هـــای روســـی رجـــوع کـــــردم .
مـــوشکــی کـــه در بُــرد 300 کیلــومتـــر
خطــــایی در حــــد
چنــــد متــــر داشــت .
پـــاسخ ژنـــرال روســـی منفــی بود !
ادامه مطلب ...
خواب
توی خوابم میدیدم که پادشاهِ عالمم
تعبیرِ خوابِ من این شد که گدای حرمم
عشق تو گوهر و تو هر دلی جا نمیشه
هر کسی خاطر خواه عزیز زهرا نمیشه
تو خودت لیاقت دیوونگی به من دادی
آره هیچ جا عاقلِ دیوونه پیدا نمیشه
میلاد با سعادت
امام علی ابن موسی الرّضا(ع) مبارک باد.
شهادت
از صبح تا ظهر، هفت شهید کشف شد.
رمز حرکت آن روز امام رضا(ع) بود؛ یا امام هشتم.
حتماً شهیدی دیگر نیز کشف می شود، اما خبری نشد.
خبر امام جماعت مسجد امام الصادق(ع) در شهر
العماره عراق، نزدیک به صدوپنجاه پیکر را آورده است
به ما تحویل دهد. موجی از شادی در بین بچه ها حاکم شد.
سر قرار رفتیم. اجساد داخل یک کانتینر بود.
یکی یکی آن ها را از ماشین پیاده کردیم،
اما همه اجساد عراقی بود که خودمان کشف کرده
و تحویلشان داده بودیم و آن ها هم اجساد را مخفی کرده
و به خانواده ها نداده بودند. از بین آن
همه جسد عراقی، پیکر یک شهید کشف شد.
با هفت شهید کشف شده ی صبح، شد هشت شهید.
جالب بود؛ اما از آن جالب تر، نوشته ی پشت لباس
آن شهید بود: «یامعین الضعفا»
منبع : سایت صبح
حکایتی حکیمــــــــــانه از امام رضا؛
خداوند به یکى از پیغمبران وحى نمود:
فردا صبح اول چیزى که دیدى بخور، دومى را بپوشان،
سومى را بپذیر، چهارمى را ناامید مکن و از پنجمى بپرهیز...
صبح گاه از جا حرکت کرد، در اولین وهله به
کوه بزرگ سیاهى برخورد متحیر ایستاد که چه کنم!
سپس با خود گفت: خدا دستور محال و نشدنى را نمیدهد،
به قصد خوردن کوه جلو رفت، هر چه جلوتر میرفت
کوه کوچکتر شد،تا بصورت لقمه اى در آمده
چون خورد دید گواراترین خوراک است!!
مناجات شهدا با امام رضا (علیه السلام)
مناجات شهدا با امام رضا (علیه السلام)
وقتی رفیق رفت ،زخود نا امید شدآنقدر گریه کرد که باران شدید شد
جا مانده بود از همه دوستان خود
در فکر استخاره و راه جدید شد
