ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
فضل بن یونس مى گوید: امام کاظم به من فرمود؛
این دعا را بسیار خوان :« اللهم لا تجعلنى من المعارین ،
و لاتخرجنى من التقصیر» ؛ خدایا مرا از کسانى که ایمان
عاریه اى دارند قرار مده ، و مرا از تقصیر بیرون مبر.
عرض کردم : معنى ایمان عاریه
(ناپایدار) را دانستم ، ولى معناى ؛
« مرا از تقصیر بیرون مبر» چیست ؟
فرمود:« هر کارى را که براى خدا انجام مى دهى ،
خود را در آن ، مقصر بدان ، زیرا همه انسانها در مورد اعمالشان
، بین خود و خدا، مقصر مى باشند.