ای ماه یلدایی

♥ اَللّهُمَّ ♥عَجِّل♥ لِوَلیِّکَ ♥الفَرَج♥
ای مــاه یــلدایی ترین شبهای انسانی
کی می رسی در این خراب آباد عصیانی؟
آقــا بــیــا از طعــنـه نــامـردمان، مردیم
ایــن خــائـنــان تــشنــه افـــکار شیـطانی

اقا بیا

چِــقدر تلــخ میـــشود شب هایم
وقتی
میــبینم که چطور
بی خیال تو راحت میخوابم
و بی خیالِ
تمامِ بودن و آمدنت شده ام . .!
پیر شدیم آقا
بیا!!

سرشک خجلت

 

‏گناهی از تمام کوه ها سنگین تر آوردم عزیز فاطمه! بر درگه عفوت سر آوردم
‏ من آن حرم کز اول خویش را سد رهت کردم تو را در این زمین بین هزاران لشکر آوردم
به جای دسته گل با دست خالی آمدم اما ‏دلی صد پاره تر از لاله های پرپر آوردم
‏ نشد تا از فرات آب آورم از بهر اطفالت ولی بر خنجر خشکیده ات چشم تر آوردم
غبارم کن، به بادم ده مرا، دور سرت گردان ‏فدایم کن که در میدان ایثارت سر آوردم
‏ سرشک خجلت از چشمم چو باران بر زمین ریزد زبان عذر خواهی بر علی اکبر آوردم
همین ساعت که بر من یک نظر از لطف افکندی ‏به خود بالدیم و مانند فطرس پر برآوردم
بده اذنم که خم گردم، ببوسم دست عباست ‏که روی عجز بر آن یادگار حیدر آوردم
چه غم گر جرم من ازکوه سنگین تر بود میثم که سر بر آستان عترت پیغمبر آوردم

اقا اجازه

آقا اجازه ، دل زده ام از تمام شهر
بی تو دلم گرفته از این ازدحام شهر

آقا اجازه ، دست خودم نیست خسته ام
در درس عشق من صف آخر نشسته ام

در این کلاس ، عاطفه معنا نمی دهد
اینجا کسی به پای تو برپا نمی دهد

یعنی نمی شود که ببینم سحر رسید ؟
درس غریب غیبت کبری به سر رسید

آقا اجازه ، بغض گرفته گلویمان
آنقدر رد شدیم که رفت آبرویمان

استاد عشق ! صاحب عالم ! گل بهشت!
باید که مشق نام تو را تا ابد نوشت

یک روز میرسد که بگویند ز آسمان
آن مرد آمده است ، کجائید عاشقان ؟

آن مرد آمده است که باران عطا کند
تا این کویر غم زده را کربلا کند

آقا اجازه ، مادر پهلو شکسته ات
آیا شود که گوشه چشمی به ما کند ؟

عید

من شنیدم کـه شما فصل بهاری آقــــــــــــــا! بـه دل خسته ما صبر و قراری آقــــــــــــــا!
عمـــر یکسال گذشت و خبری از تــو نشد هوس آمدن این جمعه نداری آقــــــــــــا؟!
در هیاهوی شب عید، تو را گم کردیم
غافل از اینکه شما،اصل بهاری آقـــــــــــا...

غربت