مادر شهدای گمنام

دفعه آخر که اومد مرخصی حال و هواش فرق کرده بود.

انگار می دونست آخرین دیدارمونه .خواست حرف بزنه،اشک تو چشماش حلقه بست.

با چشم گریون گفت:"دوست دارم گمنام باشم، دلم می خواد قبرم مثل حضرت زهرا مخفی باشه."

دست آخر هم به آرزویش رسید.

هنوزم که هنوره جنازه اش پیدا نشده. گمنام موند و بی نشون....

راوی: پدر شهید عباس سلطانی

مادر نوشت:

روضه ای که دلم را می سوزاند این است که کودکی مادرش را صدا می زند و جوابی نمیشنود:

کَلّمینی یا أمّاهُ...أنا اِبنُکَ الحُسین...

یا حضرت مادر دعایمان کن...دعای مادر حتما مستجاب است.