آیت الله میرزا احمد مجتهدی تهرانی

مرحوم آیت الله میرزا احمد مجتهدی تهرانی که

خدا ایشان را غریق رحمت واسعه ی خویش نماید ؛

 .ایشان فرمودند :

روزی فردی آمد خدمت امام معصوم ( امام باقر و یا

امام صادق علیهما السلام که تردید از بنده می باشد ) و به ایشان عرض کرد

اگر روزی یکی از دوستان شما گناهی کند ، عاقبتش چگونه خواهد بود ؟
امام در پاسخ به وی فرمودند :
خداوند به او یک بیماری عطا می نماید تا سختی های

آن بیماری کفاره ی گناهانش شود.

آن مرد دو مرتبه پرسید : اگر مریض نشد چه ؟
امام مجدد فرمودند : خداوند به او همسایه ای بد می دهد

تا اورا اذیت نماید و این اذیت و آزار همسایه ،

کفاره ی گناهانش شود .

آن مرد گفت : اگر همسایه ی بد نصیبش نشد چه ؟
امام فرمودند : خداوند به او دوست بدی می هد تا وی

را اذیت نماید و آزار آن دوست بد ،

کفاره ی گناهان دوست ما باشد .

آن مرد گفت : اگر دوست بد هم نصیبش نشد چه ؟!
امام فرمودند : خداوند همسر بدی به او میدهد تا آزار های آن همسر بد

، کفاره ی گناهانش شود .

آن مرد گفت :اگر همسر بد هم نصیبش نشد چه ؟
امام فرمودند : خداوند قبل از مرگ به او توفیق توبه عنایت می فرماید .
بازهم آن مرد از روی عنادی که داشت گفت :

و اگر نتوانست قبل از مرگ توبه کند چه ؟

امام فرمودند :به کوری چشم تو ! ما او را شفاعت خواهیم کرد .