اشک نیاز

دل را برای آمدنت فرش کرده ام
بشتاب!ای امید دل بی قرارمن!
دست دعا و اشک نیاز ظهور تو
کی مستجاب میشود این انتظار من!!!

او خواهد امد

ای پیدا ترین پنهان من! تا تو بیایی

مروارید چشمانم رابرای سلامتیت صدقه می دهم

وبرای آمدنت روزه سکوت می گیرم وبا جام وصال

تو افطار می نمایم. نذر کرده ام که بیایی تا

جان شیرین را فرش قدمها یت نمایم.

پس بیا که نذر خود را ادا کنم.

چراغانی

کی می آیی که کران تا بیکران دلم

را برایت چراغانی کنم وچشمانم

را فرش قدومت نمایم؟

انواع انسانها

مثال جالب زیر از حاج آقا قرائتی نقل شده:
آدمها سه دسته اند:
- عینک!
- ملحفه!
- فرش!
وقتی یک لکه ی چایی بنشیند روی عینکت، "بلافاصله" زود آن را با "دستمال کاغذی" پاک می کنی! وقتی همان لکه بنشیند روی ملحفه، می گذاری "سر ماه" که لباس ها و ملحفه ها جمع شد، همه را با هم با "چنگ" (زمان قدیم!) می شویی! وقتی همان لکه بنشیند روی فرش، می گذاری "سر سال" ، با "دسته بیل" به جانش می افتی!!! خدا ( و به تعمیم آن: ولی خدا) هم با بنده های مومنش مثل عینک رفتار می کند. بنده های پاک و زلالی که جایشان روی چشم است، تا خطا کردند، بلافاصله حالشان را می گیرد (والبته دردنیا و خفیف) .. دیگران را به موقعش تنبیه می کند آن هم با چنگ!! و آن گردن کلفت هایش را می گذارد تا چرک هایشان جمع شود (قرآن کریم: ما به کافران مهلت می دهیم تا بر کفر خویش بیافزایند) و سر سال (یا قیامت، یا هم دنیا و هم قیامت) حسسسسابی با دسته بیل(!) از شرمندگیشان در می آید!!!