شـــهـــری درآســـمـــــان
یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...
شـــهـــری درآســـمـــــان
یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...با کسی نشست و برخاست کنید که به یاد خدا بیفتید
هیچ می دانی چرا بی حاصلیم
چون که از یاد شهیدان غافلیم
ادامه...
یادمان باشد
یادمان باشد به دل کوزه ی آب،
که بدان سنگ شکست
بستی از روی محبّت بزنیم!
تا اگر آب در آن سینه ی پاکش ریزند
آبرویش نرود!
یادمان باشد فردا حتما،
ناز گل را بکشیم
حق به شب بو بدهیم
و نخندیم دیگر
به ترکهای دل هر گلدان!
و به انگشت نخی خواهیم بست،
تا فراموش نگردد فردا
زندگی شیرین است!
زندگی باید کرد.
و بدانم که شبی،
خواهم رفت
و شبی هست که نباشد پس از آن،
فردایی...
زندگی
زنـــدگــے همیشــــہ . . .
شـانــسِ دیگـــری بــہ مــا مـےدهـــد ،
کـہ اسمـــش . . . فـــرداســـتـــ . . . . .
نگـــرانـے هایتــان را بــہ خــدا بسپــاریــد ؛
و روزِ جــدید را با نــام و یــادِ او شــروع کنیـــد .
عملیات والفجر8
شب مرحله دوم عملیات والفجر8، کیا از خواب
بیدار شد و گفت: «بچه ها، فردا من شهید می شوم».
پرسیدم:«از کجا می دانی؟» پاسخ داد:
«دوستان شهیدم را در خواب دیدم که با دسته گلی
انتظار ورود مرا به جمع خود می کشند.
لذا مطمئن هستم که به شهادت می رسم....»
کیا آن روز به آرزوی دیرینش رسید.
شهید کیا مظفری
منبع : سایت صبح
رویای تنها
چراغ های کوچه پرپر گشتند ...
سپیده پنجره را شست ...
نسیم سرد برخاست .....
آه . صبح شد ....
شب رفت و دیشب شد ...
فردا آمد و امروز شد.......
