در عملیات آزادسازی خرمشهر، هنگامی که عراق، دفاع پرحجم و سختی تشکیل داد، بسیاری
از رزمندگان ما شهید و یا مجروح شدند. در یکی از خاکریزها فردی را دیدم که آرپیچی
به دست بود و مرتب جای خود را تغییر میداد و به سمت دشمن شلیک میکرد. همین امر
باعث شد اندک نیروهای باقی مانده، با روحیة بالا فعالیت کنند. اگر خاکریز، قبل از
رسیدن نیروهای کمکی سقوط میکرد، وضعیت خط بحرانی میشد. در دل خود، آن آرپیچی زن
را تحسین میکردم. وقتی پشت خاکریز رسیدم، آرپیجیزن را دیدم. او کسی جز احمد
کاظمی نبود که یک تنه ایستاد تا نیروهای کمکی از راه برسند و خط سقوط نکند. شهید احمد کاظمی منبع :
راوی: سید ناصر حسینی، ر.ک: فاتحان خرمشهر، شهید کاظمی، ص
55