از جنگ که برمیگردند،
یکی دستش را
یکی پایش را
یکی دلش را
و حواسپرت ترینِ آنها خودش را
جا میگذارد
عجب انسان هایی هستند این مردان بی تکرار
جامانده آن سوی غبارها
وقتی این عکس رو دیدم کلی منقلب شدم
نمیدونم غیبت های کلاسی برای یک دانشجو یا دانش اموز همیشه مایه تاسف بوده
اما تفاوت رو ببینین غیبت داریم تا غیبت
کاش در کلاس شهادت ورشادت غایب نشیم
اللهم الرزقنا توفیق الشهاده فی سبیلک
این دنیا با تمامی زیبایی ها و انسان های خوب و نیکوی آن محل گذر است
نه وقوف و ماندن! و تمامی ما باید برویم و راه این است.
دیر یا زود فرقی نمی کند؛ اما چه بهتر که زیبا برویم.
شهید رسول خلیلی مدافع حرم حضرت زینب(س)