♥ ای پناه دهنده و ای فریاد رس♥

♥ ای پناه دهنده و ای فریاد رس♥

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

ای آشنای عبد گنهکار یا مجیر

مشکل گشای هرچه گرفتار یا مجیر

از من تمام عمر گنه دیدی و گنه

شرمنده ام از همین تکرار یا مجیر

از بس که تو ندیده گرفتی گناه من

بر معصیت نموده ام اصرار یا مجیر

دیگر بیا مرا ز حریمت جدا مکن

ای بهترین پناه منِ زار یا مجیر

بالاترین عذاب ،برایم جدایی است

کی میرسد زمانه ی دیدار یا مجیر

قربان دستهای تو یا ایها الطبیب

دستی بکش بر این دل بیمار یا مجیر

گر دیر حاجتم بدهی قهر می کنم

ناز مرا کشیده ای هر بار یا مجیر

آغاز جدایی

♡❤
پس از شهادت حضرت زهرا علیها السلام، اسماء به
حسنین علیهما السلام گفت: به نزد پدرتان علی علیه السلام
 روید و خبر شهادت مادر را به او برسانید .

حسنین علیهما السلام از خانه بیرون آمدند و در
 حالی که فریاد می زدند: «یا محمداه! یا احمداه!
الیوم جدد لنا موتک اذ ماتت امنا» ، وارد مسجد شدند
 و پدرشان را از شهادت مادر آگاه نمودند .

علی علیه السلام با شنیدن خبر، دگرگون شد و بی حال افتاد .
 آب به صورتش پاشیدند و به حال آمد.

با سوز و گداز فرمود:
«بمن العزاء یا بنت محمد کنت بک
اتعزی ففیم العزاء من بعدک;
ای دختر محمد صلی الله علیه و آله!
به چه کسی خود را تسلیت دهم.
[تا زنده بودی] مصیبتم را به تو تسلیت می دادم،
اکنون پس از تو چگونه آرام و قرار گیرم؟

┘◄ بیت الاحزان، محدث قمی، با ترجمه محمدی اشتهاردی، ص 249