فوتبال

بارها با هم در زمین فوتبال به اتفاق دیگر دوستان بازی کردیم ،.

اخلاق ما مثل بقیه هم سن و سالهایمان بود ؛ یک گل که میخوردیم ،

سر هم تیمی هایمان داد می کشیدیم ؛ توپ که اوت می رفت ،

جرزنی میکردیم . خلاصه خیلی موقع ها احترام هم دیگر را نگه نمی داشتیم.

اما از وقتی حسین به جمع ما اضافه شد ، توی هر تیمی بود

نمی گذاشت بچه ها به هم بی احترامی کنن. می گفت :

« خب چیه ؟! گل خوردیم دیگه ، جبران می کنیم، ارزش نداره و ...»

همه بچه ها تحت تاثیر این آرامش و مهربانی حسین قرار می گرفتند

و آرام می شدند.  شهید حسین نوروزی

منبع : می خواهم حنظله باشم ، ص 14

بازی

کلاغ پر

 وقتے به جاے کلاغ در آن بازے کودکانه،

گفتم: 【بابا】 پـ♥ــر،

خندیدے و گفتے: «مـن که پـ♥ـر ندارم»
بزرگتر که شدم فهمیدم، تو هم پـ♥ـر داشتے 

ابروی اهل وبیت

بعضی ها با آبروی خدا واهل بیت علیهم السلام بازی میکنند

استاد فاطمی نیا:بسیت و چهار ساعت دارد با

آبروی اهل بیت علیهم السلام بازی میشود،

بعضی ها با آبروی خدا

واهل بیت علیهم السلام بازی می کنند

،اینجوری میکند: تو شب بیا هیئت،

اگر حاجتت برآورده نشد

به من هرچه میگویی بگو!، میگویم فضول، تو خبرنگار

امام حسین هستی؟! تو آژانس خبری[خدا] هستی؟!

خب ممکن است این عاق والدین باشد اصلا

دعایش قبول نشود، چه کار داری.