اقای جمعه های غریبی

آقای جمعه های غریبی ! ظهور کن.
دل را پر از طراوت عطر حضور کن.
یک گوشه
از جمال تو،
یعنی تمام عشق
یک دم فقط بیا و از اینجا، عبور کن.
...
الّلــــــــهُمَّ عَـــــــجِّلْ لِـــــــوَلیِّڪَ
الْــــــــــــفَرَجْ
والَعــــــــــافِیةُ
وَالـــــــــــنَّصْرِ

انتظار

بیا که لحظه لحظه ام انتظار می شود
دلم برای دیدنت بی قرار می شود
تمام هستی ام شده اسیر عشق پاک تو
بی تو هر لحظه دلم جریحه دار می شود

جمعه ظهور

از میان اشک ها خندیده می آید کسی
خواب بیداری ما را دیده می آید کسی
با ترنم با ترانه با سروش سبز آب
از گلوی بیشه خشکیده می آید کسی

غروب جمعه

غروب جمعه دلم بوی یار می گیرد
افق افق دل من  را غبار می گیرد
نه با زیارت یاسین دلم شود آرام
نه با دعای سماتم قرار می گیرد

انتظار

دلم غبار گرفته از انتظار اینک
بیا ببین که دلم مانده غصه دار اینک
بیار باده و بزم مرا مهیا کن
که آمده است ز ره فصل نوبهار اینک

گل نرگس

فسرده ام و اینک غمی به دل دارم
غمم به سختی سنگ است ای گل نرگس!
تپید این دل من در هوای دیدارت
بیاکه نازتوبرای من همچوچنگ است ای گل نرگس

گل نرگس

سـِـ ـرّ عاشـق شـدنــم لطف طبیبانـه توسـت

ورنـه عشـق تو کجا، این دل بیمـار کجــــا
کـاش در حافظه ات نام مـرا هـــم ببـــــری

کــه دعـای تـو کجا و عبــد گنهـکار کجــا

اَگَـــر روزی تو را میــــــــافتـَـــم در ناکُجاهـــــایَت

سـَــرم را با دو دَســتم می‌نهــــادم پیـــشِ پاهــــــایت

پـُـــــر از تَقویـــم‌ های کـُهنِه کــَردَم خـــانِه خـــود را

بِـــــه اُمیـدی که اینـَــک نااُمـــیدَم از تَماشــــــــایَت

تــــو با مَـــــن بـــــودی از آغـاز، یَعنی خــواب میـرَفتم

تـِــــکان مــــی‌داد اگـــر گـَــهواره‌ام را مــوج رویـایت

اَگــــرچِـه عـاشِقَم اَمّــا تــو اِی آیینه بـــــــــاوَر کُن

نِمی‌ فَهـــــمَم دَلیـــلِ وَعـــدِه اِمـــــروز و فــَردایَــــت

تـــو اَصـــــلاً جــایِ مَـن؛ حالا بـِـگو با مَن چِه خـواهی کرد

اَگــــر چــــون بَـرگ می‌ پوســـــید روزی آِرزوهــــــایَت

بازآ و همه فاصله ها را بردار . . .

عصر یک جمعه دلگیر ... سرم درد ... تنم سرد ...
دلم بر سر خود زد که چرا بی کس و همراه؟
همه در پی عشقند و تو در وادی جهلی ...
همه در برهه مستی و خرمان ؛
همه هستی ز برای دل عاشق، گرو مهر خداوند شود
دل معشوق پر از مهر خداوندی عاشق شده است ...
و به این باور و ایمان برسیدم که همین عشق که هر کس که به وی تهمت بی شرم و حیایی بزند موهبت عشق به اندازه قطره نچشیدست
عصر این جمعه دلگیر؛ سرانجام
سرم حق به دلم چنین عاشق و شیدایی معشوق شود
آه ...
سرانجام
دلم حق به دلم داد که عاشق بشود
عاشق یک گل نرگس بشود

یَا حَمِیدُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ ، یَا عَالِی بِحَقِّ عَلِیٍّ ، یَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَةَ ، یَا مُحْسِنُ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ مِنْکَ الْإِحْسَانُ ، وَ بِحَقِّ زینب عَجّل فی فَرَجَ مولانا حُجَة اِبنِ الحَسَن..