ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 |
امام حسن مجتبى(ع) در بستر بیمارى بود و پس
از آن مسمومیت که به شهادتش منجر شد،
در دیدارى که جناده (از اصحاب وى) باحضرت داشت،
امام چنین توصیه فرمود:
«اصحب من اذا صحبته زانک، واذا خدمته صانک و اذا اردت
منه معونةاعانک و ...»; (4)بحارالانوار، ج44، ص139.
با کسى همنشینى و مصاحبت و دوستى کن که:
1- هرگاه بااوهمنشین شدى،مایه آراستگى توباشد،
2- آنگاه که خدمتش کنى، تو را نگهبان باشد،
3- هرگاه از او یارى خواستى، کمکت کند،
4-اگر سخنى گفتى، تو را تصدیق کند،
5-اگر(بر دشمن)حمله بردى،قدرت وصولت تورابیفزاید،
6- اگر دستت را به فضل و نیکى دراز کردى،
او هم دست، پیشآورد،
7- اگر در تو (و زندگیت) رخنه اى پدید آمد،
آن را برطرف سازد،
8- اگر از تو نیکى دید، آن را در شمار و حساب آورد،
9- اگر چیزى از او طلبیدى، عطا کند،
10- و اگر تو ساکت بودى (و چیزى نخواستى)
او آغاز کند (ونیازت را برطرف سازد).
اینها اوصاف کسى است که شایسته رفاقت و
دوستى از دیدگاه امام مجتبى(علیه السلام) است.