چراغ خانه را روشن کنید، آواز بگذارید
کسی باید بیاید، لای در را باز بگذارید
بیفشانید آبی بر حیاط و یادتان باشد
که در بالای مجلس چهار بالش ناز بگذارید
الا دلهای تمرین کرده دور از او پریدن
را از اینجا تا رسیدنگاه او پرواز بگذارید
بیایید، بیشتر گل میدهد بیش انتظاران
را اگر دل کنده اید از این صبوری باز بگذارید
نگاهش راهزن بسیار دارد من که میترسم
مگر در رهگذار چشم او سرباز بگذارید!•★’´¯)
