داستان جوان گناهکار

˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤
«ملا فتح‏اللَّه کاشانى» در تفسیر منهج الصادقین،

و «آیت اللَّه کلباسى» درکتاب انیس اللیل نقل کرده ‏اند:

در زمان «مالک دینار» جوانى از زمره

اهل معصیت و طغیان از دنیا رفت.

مردم به خاطر آلودگى او جنازه‏اش را

تجهیز نکردند، بلکه در مکان پستى ومحلّ

پر از زباله‏اى انداختند و رفتند.

شبانه در عالم رؤیا از جانب

حق تعالى به مالک دینار گفتند:

بدن بنده ما را بردارو پس از غسل و

کفن در گورستان صالحان و پاکان دفن کن.

˙·٠•❤
عرضه داشت: او از گروه فاسقان و بدکاران است، چگونه

و با چه وسیله مقرّب درگاه احدیّت شد؟

جواب آمد: در وقت جان دادن با چشم گریان گفت: یا مَنْ لَهُ الدُّنیا وَ الآخِرَةُ

إرْحَمْ مَن لَیْسَ لَهُ الدُّنیا وَ الآخرَةُ.

اى که دنیا و آخرت از اوست، رحم کن

به کسى که نه دنیا دارد نه آخرت.

مالک،کدام دردمند به درگاه ما

آمد که دردش را درمان نکردیم؟

و کدام حاجتمند به پیشگاه ما نالید

که حاجتش را برنیاوردیم؟» .

˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤˙·٠•❤