بـــه کجـــا میـــــــروی ای دوســــت، کمــی صبـــــــر بکــــن

 بـــه کجـــا میـــــــروی ای دوســــت، کمــی صبـــــــر بکــــن   

     یـــا دل از دیـدن تو سیـــــر شود بعــــد بــــــرو     

   ای کبــــوتر به کجا، قدر دگر صبر بــکـــن    

    آسمان زیر پرت پـیــر شود بعـد بـــرو      

  تو اگر گریه کنی بغض منم میشکند  

  خنـده کن عشق نمک گیر شود بعد برو  

    یـک نفـر حســـرت لبخـند تــــو را میـدارد     

    صبـــر کن گریـــه بـــه زنجــــیر شود بعد بــرو    

   خــــواب دیــــدم شبـــــی از راه، ســــواری آمـــــد   

صبــــــر کــــــــــن خواب بــــــــه تعبــیـــر شود بعـــد برو