شـــهـــری درآســـمـــــان
یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...
شـــهـــری درآســـمـــــان
یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...با کسی نشست و برخاست کنید که به یاد خدا بیفتید
هیچ می دانی چرا بی حاصلیم
چون که از یاد شهیدان غافلیم
ادامه...
یا صاحب الزمان عج
آمد رمضــــــــان و التــــــــهابــــــــی ست به لــــــــبهر لحظـه مــــــــرا حسرت آبــــــــی ست به لــــــــببا شــــــــوق لــــــــب تــــــــو “ربنــــــــا” می خوانـــمهر بوسـه به پــای تـــــو دعای مستجابی ست به لــباللهــــــــم عجــــــــل لــــــــولیــــــــک الفــــــــرج
اگر..
نسل ما نسل ظهور است اگر ما خواهیم
این زمان فصل حضور است اگر ما خواهیم
گر که آماده شود لشگر حق او آید
زین گذر وقت عبور است اگر ما خواهیم
بهار استجابت
بهار سبز استجابتمان کجایی؟آقا جان!
واحتیاجی از جنس باران قدسی تو برجان خشکیده ی آدمیت موج می زند
نوید بده سبزینه ی رویش رهایی انسان را
بیا که مردیم در این روزمرگی های تکراری رنج آور پر التهاب
مگر تو قرار دل ها نیستی ؟
پس ای قرار دل ها ای بهار جانها واندیشه ها
ببار بر جان خسته ی زمستانی ما
السلام علیک یا اباصالح المهدی ادرکنی
مجنون شدم که راهی صحــرا کنی مرا
گاهی غبــار جاده ی لیلا ، کنی مرا
.
کوچکــ همیشه دور ز لطف بزرگـــ نیست
قطره شدم که راهی دریـــا کنی مرا
.
پیش طبیبـــــ آمده‌ام، درد می‌کشم
شاید قرار نیستـــــــ مداوا کنی مرا
.
من آمدم که این گره ها وا شود همیـن!
اصلا بنا نبود ز سرتـــــــ وا کنی مرا
.
حالا که فکـــــر آخرتم را نمیکنم
حق میدهم که بنده دنیـــا کنی مرا
یامهدی عج
دیدن روی شما کاش میسّر می شد
شام هجران شما کاش که آخر می شد
بین ما فاصله ها فاصله انداخته اند
کاش این فاصله با آمدنت سر می شد
شهر ما بوی خدا داشت ، دوباره ای کاش
با ظهورت نفس شهر معطّر می شد
پاک می شد دل تاریک به لطفت ای کاش
مالک خانهء دل ساقی کوثر می شد
طاقتم طاق شد از دوری دلگیر شما
جمعهء آمدنت کاش مقدّر می شد
صبح و شب اهل دلی زمزمه می کرد ای کاش
پسری منتقم مادر می شد...
