قصه ماندن

قصه ماندن وبودن را نمیدانم
گاهی حال دلم به حد مرگ خراب می شود

انقدر خراب که ماندن میسر نیست

گاهی  یادم می اید گناهانم

مرا مچاله کرده است

به خود نگاه میکنم شرمنده

میشوم از بندگی

وبه تو نگاه میکنم امیدوار

حال دل خراب مرا تو آباد میکنی.

     

پروردگار

اِذا رَاَیتُ مَوْلای ذُنوُبی فَزِعْتُ وَاِذا رَاَیتُ کَرَمَکَ

طَمِعْتُ اِنْ عَفَوْتَ فَخَیرُ راحِم وَاِنْ عَذَّبْتَ فَغَیرُ ظالِم

ای پروردگار من! هنگامی که گناهانم را مشاهده می‌کنم

هراسان شوم و چون بزرگواری تو را بینم

به طمع افتم خدایا اگر بگذری بهترین

مهرورزی و اگر عذاب کنی ستم نکرده‌ای