گل وخار

غنچه از خواب پرید ،
 و گلی تازه به دنیا آمد
خار خندید و به گل گفت :
سلام و جوابی نشنید

خار رنجید ولی هیچ نگفت
ساعتی چند گذشت ،
 گل چه زیبا شده بود

دست بی رحمی آمد نزدیک
... گل سراسیمه ز وحشت افسرد

لیک آن خار در آن دست خزید
و گل از مرگ رهید

صبح فردا که رسید
خار با شبنمی
از خواب پرید

گل صمیمانه به او گفت : سلام