راهیان نور

گاهی تورانمیخواهند شهداو

راهت نمی دهنددر بارگاه و

حریم قدسشان

وتو نیز میفهمی

ولی دل پرنده است که آب ودانه اش

دست انهایی است که نور میخورند ونور می اشامند

وایا پرنده ای که درقفس است خوب است

بی اب ودانه رهایش کنند

دل درقفس بسته ام وهنوز نمی طلبند

مرا درجایی که پرکشیدند

ناب وخالصم گردان

خدایا، ناب و خالصم گردان. به آشیانه دلم جز پرنده عشق خودت راه نده. یاریم کن

تا با نفس سرکشم درافتم. یاریم کن که بنده تو باشم و سر به خاک پاک تو نهم
و برای تو زندگی کنم و برای تو بمیرم. شهید رضا خان محمد

پرنده عشق