شـــهـــری درآســـمـــــان
یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...
شـــهـــری درآســـمـــــان
یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...با کسی نشست و برخاست کنید که به یاد خدا بیفتید
هیچ می دانی چرا بی حاصلیم
چون که از یاد شهیدان غافلیم
ادامه...
آمار : 805940 بازدید
Powered by Blogsky
خاطره شهدا
یک روز هنگام توزیع غذا، دشمن آتش زیادی
بر سر ما می ریخت، تا جایی که بعضی از بچه ها گفتند:
«در این آتش، چه طور غذا را به خط ببریم؟»
محمد بلند شد و در آن شدت آتش، غذاها را با موتور
به چادرهای جلو رساند. وقتی برمی گشت، غذایی برای خودش
باقی نمانده بود. محمد بعد از خوردن تکه نانی،
از بچه ها خداحافظی کرد و گفت:
«بچه ها! من دیگر فردا میان شما نیستم، مرا حلال کنید».
سپس دست و پای خود را حنا بست، ساعت 4 صبح بلند شد
و نماز خواند و به دیدبانی رفت و لحظه ای بعد
به شهادت نایل شد.
شهید محمد امین پور
منبع : سایت صبح
