دنیا پرستی

شما را از دنیاپرستى مى ترسانم، زیرا منزلگاهى براى کوچ کردن،

نه منزلى براى همیشه ماندن است، دنیا خود را با غرور زینت

داده و با زینت و زیبایى مى فریبد، خانه اى که نزد خداوند

بى مقدار است زیرا که حلال آن با حرام، و خوبى آن با بدى، و

زندگى در آن با مرگ، و شیرینى آن با تلخیها درآمیخته است،

خداوند آن را براى دوستانش انتخاب نکرد. و در بخشیدن آن به دشمنانش

دریغ نفرمود خیر دنیا اندک و شر آن آماده و فراهم آمده اش پراکنده،

و ملک آن غارت شده، و آبادانى آن رو به ویرانى نهاده است، چه

ارزشى دارد خانه اى که پایه هاى آن در حال فرو ریختن و عمر

آن چون زاد و توشه پایان مى پذیرد؟ و چه لذتى دارد

زندگانى که چونان مدت سفر به آخر مى رسد؟ 

نهج البلاغه خطبه113

مولای متقیان علی علیه السلام