انروزها

انروزها که گذشت ،مردم بخاطر اینکه میهمانش بودند

سحرها زودتر خواب را از چشمانشان دور میکردند

انگار بر خود لازم میدانستند سحری را بخورند به

رسم مهمان بودن.که شاید میزبان از نبودنشان

پای سفره سحر نگران میشده است دلگیراز نیامدنشان می شده..

حال چندروزی است که از میهمانی امده ایم کسی دیگر

بر خود فرض نمیکند اینروزها هم میهمانش هستیم

وبا کمی فاصله از سحر به ما روزی میدهد انهم روزی مادی

وهرکه را بخواهد از خوان نعمتش که در بین الطلوعین عشق

برپاست می دهدآنچه را باید

پس بیایید بدانید که عشق اینروزها هم هست ولی درهمین

سحرهایی که فکر می کنیم میهمانی تمام شده است در

همین بین الطلوعینی

که برایمان فراموش شده بود وان قدر در تلگرام خسته شدیم

پای این بی خوابی شبانگاهمان  که یادمان رفت باید برای

نماز خواندن وصحبت با حضرت عشق

بیدار باشیم.سحر همیشه هست واینبار یادمان باشدما

میهمان خان  حضرت عشقیم تاقبل ا ز موت

پس ای عشق یاریمان کن

اروزها

آنروزها را تصور کنید

وامروز را هم تصور کنید