اروند رود

اینجا اروند کنار

نخلها را ببین
چه زیبا
به تو اقتدا کرده اند حسین جان

بی سرند
ولی ایستاده!

راستی عباس هم سر وسری با اروند داشت
که زمان برایش انقدر کوتاه شده بود که

جوانیش را داد تا بماند وماند تا
  بفهماند راز ماندن وخدایی شدن در

رفتن از خود است وفنا شدن در حضرت حق
دایی جان دوستت دارم .

یارا

تا صبح قضا سهل و سهیلش به که باشد

تا شام قدر رجعت و میلش به که باشد

در بزم وصالش همه کس طالب دیدار

تا یار که را خواهد و میلش به که باشد

ومارا نخواستند وپس فرستادند

نفس راحتم نیست  و ریه هایم خالی  از بوی شهید است

پرنده ترین پرنده عشق

هرچه بسوی اروند پیش می رفتیم مسیرجاده برایم

غمگینی خاصی را به دنبال داشت

راستی عباس اینجا پر کشیده بود

اویی که دلم برایش هر لحظه تنگ تر تنگ ترمی شود

راستی این چه رمزی است که بین من اوست

من خاکی ترین خاکی واوپرنده ترین پرنده عشق