نماز اول وقت

اعتقاد عجیبی به نماز اول وقت داشت.

در هیچ مسافرتی نبود که نماز اول وقت نخواند.

اگر در خانه بودند وقت نماز که می‌شد و نمی‌توانستیم

به مسجد برویم، در منزل به نماز می‌ایستادند و

اهل خانه به ایشان اقتدا می‌کردند. حتی بعد از

شهادتشان در عالم خواب به خواهرمان گفته بود:

«نگذارید ثواب نماز اول وقت از دستتان برود. وقت را بیهوده هدر ندهید، این دو رکعت نمازی را که می‌توانید اینجا بخوانید آنجا به درد می‌خورد.» حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا فاکر، در این باره خوابی دیده بودند که بعداً برایمان نقل کردند: «در خواب دیدم در مسجدالحرام و در طبقه دوم مسجد در گوشه‌ای نشسته‌ام. در سمت دیگر، چشمم به یک شخص روحانی افتاد، در حالیکه او هم نشسته بود و برگ درختی بالای سر و روی صورتش سایه انداخته بود. کم‌کم سایه رفت و من او راشناختم. شهید بزرگوار حاج شیخ عباس شیرازی بود. در عالم رویا می‌دانستم که ایشان شهید شده‌اند به همین خاطر با عجله برخاستم و نزدیک رفتم، احوالپرسی کردم و گفتم: «فلانی بگو ببینم چه خبر؟ چه می‌کنی؟» هر چه اصرار کردم ایشان پاسخی نداد. من باز سماجت کردم و دامنش را گرفتم و گفتم: «تا نگویی دست بردار نیستم.» ایشان در عالم رؤیا جمله‌ای به من فرمودند که واقعاً عجیب بود، گفت: «همین قدر به تو بگویم اگر می‌دانستم اینجا چه خبر است، در دنیا به جای خوردن و خوابیدن فقط نماز می‌خواندم.» این سخن را کسی در عالم خواب می‌گوید که خودش سراسر عشق به نماز و عبادت بود و از هر چیز بیشتر مقید به نماز اول وقت بود.  شیخ عباس شیرازی

منبع : برگرفته از پایگاه نوید شاهد