شعر

اهل دنیا بودم

اهل دنیایِ فنا

اهل عشقی خاکی

همه را بُگذشتم

عشق از پنجره روحم سر زد

قلب من،نوری از عشق چشید

آری او عاشق شد

عاشق شهد شهیدی دلکش

راستی نامش چیست؟

نام او عباس است

پرکشید از اروند

روزگارم اروند

چشمهایم اروند