ای شهیدان ما بعد از شما هیچ نکردیم!!!
لباس های خاکی تان را در میدان های مین و
لابه لای سیم خاردارها رها کردیم،عهدمان را
شکستیم و دعای عهد را فراموش کردیم،
زمان ندبه و سمات را گم کردیم.
شربت های صلواتی را با نسیان بر زمین ریختیم
و به عطش خندیدیم. بر تصاویر نورانی تان روی
دیوارهای شهر رنگ سبز غفلت پاشیدیم و
پوستر تبلیغاتی نصب کردیم. تاول شیمیایی
را از یاد بردیم و غیرت ها را به بهایی اندک فروختیم...
عشق را به بازی گرفتیم و از خونهایتان
به راحتی گذشتیم... اما باز هم امیدی هست!!!
آری ! تا ولایت هست هنوز امید داریم .