تابستان سال 72 بود که همراه نیروهای تفحص
در جنوب و شلمچه مشغول کار بودیم.
روزی در مقر بودم که یکی از بچه های گروه
تفحص لشکر 7 ولی عصر (عج) آمد طرفم.
تازه از کار برگشته بودند با حالتی منقلب و
هیجان زده، دست من را گرفت و برد داخل
معراج شهدای مقرشان و گفت که می خواهد
صحنه ی جالبی را نشانم بدهد. پارچه ای را روز
زمین باز کرده بودند. پیکر کامل شهیدی
در حالی که شلوار
و پیراهن بادگیر به تنش بود، پوتین هایش هم
در پاهایش بود. جالب تر از همه این بود که
ماسک ضد گاز شیمیایی هم به صورت داشت
یک قبضه اسلحه ی کلاشینکف هم به پشتش بود.
وقتی ماجرا را پرسیدم، گفت: در منطقه ی
شلمچه چشممان به او افتاد که به همین حالت
روی زمین دراز کشیده بود؛ به صورتی که
رویش به آسمان بود.
منبع : سایت صبح