شهید

بین چهار تا پسرم که شهید شدند، اصغرم چیز دیگری بود.
 برای من هم کار پسر ها را می کرد، هم کار دختر ها
 را وقتی خانه بود، نمی گذاشت دست به سیاه وسفید بزنم
 .ظرف می شست، غذا می پخت .اگر نان نداشتیم ،
خودش خمیر می کرد ،تنور روشن می کرد. خیلی کمک حالم بود.
 وقتی رفت جبهه ،همه می پرسیدند«چطور دلت آمد بفرستیش ؟»
 فقط به شان می گفتم « آدم چیزی رو که خیلی دوست داره
 ،باید در راه دوست بده»