دل نوشته

هر چی بیشتر در مسیردنیایی اخرت پیش میرم احساس می کنم در این مزرعه که به اخرت ختم میشه چیزی نکاشته ام که هیچ ،علفهای هرز همه وجودم راگرفته است واز این می ترسم انهایی که از بیرون به نظاره اش نشسته اند مانند شما عزیزان ،فکر می کنید اینجا باغ سرسبزی است ولی ای کاش به سرسبزی دروغین این باغ نزدیک نمی شدید
   که اینجا مردابی است پوشیده با سرسبزیهای فریبنده.ای کاش از این مرداب فاصله می گرفتید ای کاش مرداب می خشکید تا کسی رابه زیر نمی کشید.میدانم فکرتان این است که سبزه زاری را پیدا کرده اید قدری برای استراحت در سایه سار درختانش ،ولی فکر می کنم این درختان سایه شان را بر روحتان نمی اندازند وشما را در مرداب وجود این بیچاره غرق می کنند.بگذارید بگویم تا نگفتیدکه نگفتم بگذارید بنویسم تا نگویید ننوشتم وبدانید روز قیامت مرا بخاطر همه مرداب بودنم عذاب خواهندکرد وانهایی که نفس در نفس چنین  مردابی انداخته اند نیز بخاطر نزدیکی با اوعذاب خواهند شد.
بگذارید بگویم شاید امام عشق روزی حضورش به ظهورنیز ختم شود وانگاه است که دیگرخوب بودن برای ما ارزشی ندارد اینروزها همه وهمه درانجمن وچت روم از خوبی میگویندمن از بدیهایم بگویم بهتر است.راستش انروزهاهمه زندگیم نظمی خاص داشت.ساعات خواب ساعات عبادات وساعات مهربانی وحال دیگر ساعات خواب وساعات مهربانیم به بعد موکول شده است اگرساعات عباداتم نیز به بعد موکول شود دیگر هیچیم وهیچ...دوستان فراموش  نکنید اینجا مجاز است ومجازبهترین درجه را هم داشته باشی ارزشی نداردوارزش ان است که بال در نفس قدس شهیدان باز کنیم هم انهایی که به وجه الله نظر کردند راستی دنبال عشق در حوالی این زمینیهانگردیدعشق فراتر از این زمان ومکان است که روزی عشق سر در چاه کرده بود وازهمین امثال ماها گله میکرد وحال عشق تنهای تنها در حجازوکربلا ونجف وسامرا....وگاه نیز در جمکران عشق منتظر ماست که بسویش بال گیریم ولی مثل اینکه بال پروازمان را گناه شکسته است.خدایا مرا چه شده است که هنوز که هنوز است نتوانسته ام پر بگیرم .انهاایی که پر کشیدند واز زمینی بودن خسته شده بودندپوتینهایی داشتند خاکی از جنس عشق وماهایی که همه وهمه مدعی عشق هستیم وصبح به عهدش پابرجاییم وشب به دعاهای ال یاسینش ووووهنوز راه گم کرده ای بیش نیستیم.وقتی برایتان از افسربودن در محیط نرم جنگ میگویم .از وقت نداشتنتان حرف میزنیدولی هم انها دویا سه ساعت چت می کنند ویادتان رفته که وقت یعنی همینی که برای همنوع خود گذاشته ای که اگر اورا در حقیقت ببینی حتی یک کلام هم به او نمیگویی حال حواسمان باشد حضرت ماه منتظر ماست تا افسری باشیم وبدانید رومهای ما به ان چیزی که حضرت ماه نظر دارد ما را نمی رساند.بیاید بهترین باشیم در فضای سنگری بندی شده نرمترین جنگ تاریخ بشریت.
وبیاید بال در نفس قدس شهدا باز کنیم ویاری کنیم حضرت ماه را با ساخت یک وب لاگ ارزشی
وارزشی ترین کاری است که میتوانید بکنید