دلم گرفته از این قلبها که از چوب است

 دلم گرفته از این قلبها که از چوب است

ازین زمانه که خوبی همیشه مصلوب است

 

"چه روزگار غریبی، چه روزگار بدی"

به حکم عقل دچاریم و عشق مغلوب است

 

چگونه شاد بمانم درین غروبی که .....

نگاهها همه مانند ابر مرطوب است

 

ستاره‌های صمیمی! درین فضای سیاه

چقدر نور شما، نور مطلوب است!

 

دلم گرفته ازین دوزخی که تکراری ست

فقط کنار تو ای خوب! زندگی خوب است