«به خدا قسم ای یزید، هر چه کردی بازگشت آن به سوی خودت خواهد بود، چرا که تو جز پوست خود نشکافتی و جز گوشت خود ندریدی.
ای یزید! در آن روزی که خداوند بدنهای پاک شهیدانمان را حاضر میکند تا حقوق
خود را از ستمگر بستاند، تو بر رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم
وارد خواهی شد، امّا میدانی در چه حالی؟ در حالیکه خون عزیزان او را ریخته و
حرمت ذرّیه او را از بین برده ای. آری ای یزید! از این پیروزی ظاهری که به
دست آورده ای، غرق شادی مشو، و آن عزیزان را که در کربلا به خاک و خون
کشیده ای، مغلوب و مرده مپندار. که خداوند میفرماید: (کسانی را که در راه
خدا شهید شده اند مرده مپندارید. بلکه آنان زنده اند و در نزد خدای خود
روزی میخورند). آل عمران: ۱۶۹