شـــهـــری درآســـمـــــان

شـــهـــری درآســـمـــــان

یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...
شـــهـــری درآســـمـــــان

شـــهـــری درآســـمـــــان

یاران؛ پای در راه نهیم که این راه رفتنی است و نه گفتنی ...

پناه میبرم «به خدا»

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺩ…

ﺍﮔﺮ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻧﺎﺩﺭﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﮐﺴﯽ ﺑﮑﻨﻢ…

دنیا ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻼﺷﺶ ﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﯾﻂ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﻫﺪ…

ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ…

ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮﯾﻢ…

پناه

میبرم «به خدا»

از عـیبی که «امروز» در خود می بینم،

و

«دیروز»

«دیگران را» به خاطر

«هـمان عیـب»؛ ملامت کرده ام

محتاط باشیم؛ در «سرزنش»

و «قضاوت کردن دیگران»

وقتی

نه از «دیروز او» خبر داریم

نه از «فردای خودمان»…

پناه می برم به خدا

پناه میبرم به خدا
از عیبی که
امروز در خود می بینم
و
دیروز
دیگران را به خاطر
همان عیب ملامت کرده ام.
محتاط باشیم در سرزنش و قضاوت
کردن دیگران
وقتی
نه از دیروز او خبر داریم و نه از
فردای خودمان