«زوال نعمت»

حضرت امام علی  علیه السلام:    وَ اَیْمُ اللَّهِ مَا کانَ قَوْمٌ قَطُّ فى غَضِّ نِعْمَةٍ مِنْ عَیْشٍ فَزالَ عَنْهُمْ اِلاَّ بِذُنُوبٍ اِجْتَرَحوهَا؛ نهج البلاغه، از خطبه 178  به خدا سوگند، هرگز ملتى در زندگىِ مرفّه و پر نعمتى نبوده‏ اند و نعمت از آنان زائل نشده است، مگر به سبب گناهانى که مرتکب شده‏ اند.