« ما مقلب القلوب را هر شب اینجا می بینیم؛ ما اگر قلبمان را فتح کردیم،
فتح الفتوح است؛ فتح خاکریز مهم نیست، ما پیروزی بر قلب را مقدم بر پیروزی
بر دشمن می دانیم. هدف ما از مبارزه، راضی کردن خداست نه فتح بغداد.
شگفت ترین عضو انسان قلب اوست و قلب مایه هایى از حکمت و ضد حکمت دارد. اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش مى گرداند و اگر طمع در آن سر برکشد، حرص نابودش مىکند و اگر ناامیدى بر آن مسلّط شود، اندوه، او را مى کُشد... هر کوتاهى برایش زیانبار است و هر زیادهروى برایش تباهى آفرین.