شهدا شرمنده ایم

کافی است فقط تابوتهای عشق را

بر مرکبهای دنیایی ببینم

تا بار دیگر دلم برایتان انقدر اب شود که
ارزو   کنم ای کاش من هم یکی از شما بودم

پروانگان غواص

 بامدادچهارم دی ماه  سال 65 پروا نگانی بیقرار از نگاه وصل
دل به بیکرانی دریای عشق زدند
وپس از سالهای درازی با هزاران پیام همچون گنجینه هایی مقدس
با دستهایی بسته اما پر از رمز وراز بازگشتند
شادی ارواح طیبه  شهدای راه  اسلام
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

دست های بسته

به دست بسته‌‌ی غواص­‌هایمان سوگند
در این مجاهده کوتاه آمدن هرگز ...
و با یزید زمان راه آمدن هرگز ...
بگو به هر که در این معرکه کم آورده است
بگو که بیرق خود را نمی‌نهیم از دست ...