ای دوست !

 ای دوست !

زاد برگیر که سفر نزدیک است و ادب آموز که صحبت ملوک 
بس باریک است و از ندامت چراغی افروز
  که عقبه تاریک است.
  ایمن منشین که هلاک شوی . . .
  ایمن آن زمان شوی که با ایمان زیر خاک شوی. . . 
  نه در رنگ و پوست نگر،در نقد دوست نگر...
اگر درآئی در باز است و اگر نیایی خدای بی نیاز است...
  از او خواه که دارد و می خواهد که بخواهی؛