بوی ناب بهشت

بـوی ِناب"بهشـت"میدهد همـۀ
"نامهای"قشـنگ ِ"تــو"

میگذارمشان روی
 ِزخمهای "دلم"

گفـته بـودی "اَلجَّبار"

یعنی کسی کـه"جُـبران مــیکند
"همـۀ شکستگـیهایِ "دلت" را

گفـــــته بودی "اَلمُصَـوِّر"

یعنی کسی کــه از "ُ نومـیسـازد
 " همۀ آنچه را" ویـران "شـده اسـت
درون ِ "دلت"

گفــته بـودی"الشّـافـی"

یعنی کسی کـــه"شِفا" مـیدهد
 تمام " زخمهـایِ عمیق"و"ناعـلاج"را

هـوای ِ"دلم" سبک میشود
 بــازمزمه نامهایِ زیبایت

نَفـس میکشــم درهوایِ
"مهربانیهـایِ نابت"