دخترم

دخترم با تو سخن می گویم ‏ 

زندگی درنگهم گلزاریست ‏ 

و تو با قامت چون نیلوفر،شاخه ی پر گل این گلزاری ‏ 

من به چشمان تو یک خرمن گل می بینم ‏ 

گل عفت ، گل صدرنگ امید ‏ 

گل فردای بزرگ 

گل فردای سپید

ادامه اشعار درادامه مطلب 
  

چشم تو اینه ی روشن فردای من است ‏ 

گل چو پژمرده شود جای ندارد در باغ ‏ 

کس نگیرد زگل مرده سراغ 

دخترم با تو سخن می گویم ‏ 

دیده بگشای و در اندیشه گل چینان باش 

همه گل چین گل امروزند ‏ 

همه هستی سوزند ‏ 

کس به فردای گل باغ نمی اندیشد ‏ 

انکه گرد همه گل ها به هوس می چرخد ‏ 

بلبل عاشق نیست ‏ 

بلکه گلچین سیه کرداریست ‏ 

که سراسیمه دود در پی گل های لطیف ‏ 

تا یکی لحظه به چنگ ارد و ریزد بر خا ک 

دست او دشمن باغ است و نگاهش ناپاک ‏ 

تو گل شادای ‏ 

به ره باد مرو ‏ 

غافل از باد مشو 

ای گل صد پر من ‏ 

همه گوهر شکنند ‏ 

دیو کی ارزش گوهر داند ‏ 

دخترم گوهر من ، گوهرم دختر من 

تو که تک گوهر دنیای منی ‏ 

دل به لبخند حرامی مسپار دزد را دوست مخوان ‏ 

چشم امید به ابلیس مدار ‏ 

ای گوهر تابنده بی مانند ‏ 

خویش را خار مبین ‏ 

اری ای دخترکم ‏ 

ای سراپا الماس از حرامی بهراس ‏ 

قیمت خود مشکن ‏ 

قدر خود را بشناس ‏ 

قدر خود را بشناس