شهداشرمنده ایم

شرمندگی تا چه حد؟؟؟

در آغوش گرفته اندومی آیند،آرام و آهسته
صدای استخوان ها، درد را بیشتر میکند
بغض ها سنگین میشوند...

آنقدر این حجم کوچک سنگین میشود که
قافله را به زانو می اندازد...

هنوز که هنوز است در مقابل استخوان های
بی سر شما لال مانده ام ودرزنجیر بی پلاک
چقدر گمنامی خودتان را به رخمان میکشید.؟

شهدا کمکم کنید در دنیایی گم شده ام
که نمیتوانم راهم را پیدا کنم شما کجایید
بیاید ومرا که چشمانم جایی را بغییر
از مادیات نمیبیند نجات دهید
شهدا دراین منجلاب  دنیا گم شده ام
نوروتان را به راه ما نیزبتابانید
شاید که من نیز راه پیدا کنم
درد،درد است واز هرطرف وهر زاویه درد
است دردم روا دوایی کنید