علی در خانه بسیار مؤدب بود و تمام آداب اسلامی
را در نقطه نقطه ی زندگی اش پیاده می کرد.
گه گاهی با ورود من به اتاق، تمام قد می ایستاد
و یا پایش را جمع می کرد و هیچ گاه لبخند
روی لب هایش محو نمی شد. شهید علی ناهیدی