محمد بن یوسف مى گوید: در پشتم دمل و زخمى سخت پدید آمد،
به پزشکان متعدد مراجعه کردم و به دستور آنها عمل نمودم ،
ولى نتیجه نگرفتم، سرانجام به اتفاق گفتند: ما در مورد این درد، دوائى نیافتیم.
نامه اى براى ناحیه مقدسه امام زمان نوشتم و از آقا
درخواست دعا نمودم، جواب نامه آمد و در آن نوشته بود:
«خداوند لباس عافیت به تو بپوشاند و تو را در دنیا و آخرت با ما قرار دهد».
یک هفته نگذشت که به طور کلى آن زخم برطرف شد و
جاى آن مثل کف دستم، صاف گردید، محل زخم را به یکى از
پزشکان آشنا نشان دادم ، او گفت : ما براى این نوع زخم و
درد داروئى را نمى شناسیم بنابراین زخم تو با دارو خوب
نشده بلکه دست اعجازى در کار بوده است.
الکافی ، باب مولد الامام ، حدیث 11، ج 1، ص 519.