مداد...

پسرک پدر بزرگش را تماشا کرد که نامه ای می نوشت.بالاخره پرسید :

ماجرای کارهای خودمان را می نویسید؟درباره ی من می نویسید؟ 

پدر بزرگش از نوشتن دست کشید و لبخند زنان به نوه اش گفت:

درسته درباره ی تو می نویسم امامهم تر از نوشته هایم مدادی است که با آن می نویسم.

می خواهی وقتی بزرگ شدی مانند این مداد شوی.

پسرک با تعجب به مداد نگاه کرد و چیز خاصی در آن ندید.

اما این هم مثل بقیه مدادهایی است که دیده ام .

بستگی داره چطور به آن نگاه کنی. 

در این مداد ۵ خاصیت است که اگر به دستشان بیاوری،تا آخر عمر با آرامش زندگی می کنی .

  صفت اول:

 می توانی کار های بزرگ کنی اما نباید هرگز فراموش کنی که دستی وجود دارد که حرکت تو را هدایت میکند .اسم این دست خداست. او همیشه باید تو را در مسیر اراده اش حرکت دهد.

  صفت دوم:

گاهی باید از آنچه مینویسی دست بکشی و از مداد تراش استفاده کنی. این باعث می شود مداد کمی رنج بکشد اما آخر کار،نوکش تیزتر می شود.پس بدان که باید رنج هایی را تحمل کنی چرا که این رنج باعث می شود انسان بهتری شوی.

  صفت سوم:

مداد همیشه اجازه می دهد برای پاک کردن یک اشتباه از پاک کن استفاده کنیم.بدان که تصحیح یک کار خطا،کار بدی نیست.در واقع برای اینکه خودت را در مسیر درست نگهداری مهم است.

  صفت چهارم:

چوب یا شکل خارجی مداد مهم نیست،زغالی اهمیت دارد که داخل چوب است.پس همیشه مراقب درونت باش چه خبر است.

  صفت پنجم:

همیشه اثری از خود به جا میگذارد. بدان که هر کار در زندگی ات می کنی ردی به جا میگذارد و سعی کن نسبت به هر کاری می کنی هوشیار باشی و بدانی چه میکنی.